Conjugation of German verb anstacheln (unr)
The irregular, strong conjugation of verb anstacheln is not a standard-language variant. This is a suggestion of Gesellschaft zur Stärkung der Verben. The association makes itself strong for all weak verbs and ugly nouns ;-). This is intended to provide the verbs with a way out of regularity. For comparison, here is the weak verb anstacheln.
irregular · haben · separable
stilcht an · stolch an · hat angestolchen
No colloquial e-Subtraction possible Change of the stem vowling a - o - o Change of e/i in present tense and imperative
The simple conjugated verbs in the present, past tense, imperative and subjunctive of anstacheln (unr)
Present
| ich | stach(e)l(e)⁵ | an |
| du | stilchst | an |
| er | stilcht | an |
| wir | stacheln | an |
| ihr | stachelt | an |
| sie | stacheln | an |
Imperfect
| ich | stolch | an |
| du | stolchst | an |
| er | stolch | an |
| wir | stolchen | an |
| ihr | stolcht | an |
| sie | stolchen | an |
Imperative
| - | ||
| stilch(e) | (du) | an |
| - | ||
| stacheln | wir | an |
| stachelt | (ihr) | an |
| stacheln | Sie | an |
Present Subj.
| ich | stach(e)le | an |
| du | stachelst | an |
| er | stach(e)le | an |
| wir | stacheln | an |
| ihr | stachelt | an |
| sie | stacheln | an |
Imperf. Subj.
| ich | stölche | an |
| du | stölchest | an |
| er | stölche | an |
| wir | stölchen | an |
| ihr | stölchet | an |
| sie | stölchen | an |
Infinitive
| anstacheln |
| anzustacheln |
Participle
| anstachelnd |
| angestolchen |
⁵ Only in colloquial use
Indicative
The verb anstacheln (unr) conjugated in the indicative Active in the present, past, and future tenses
Present
| ich | stach(e)l(e)⁵ | an |
| du | stilchst | an |
| er | stilcht | an |
| wir | stacheln | an |
| ihr | stachelt | an |
| sie | stacheln | an |
Imperfect
| ich | stolch | an |
| du | stolchst | an |
| er | stolch | an |
| wir | stolchen | an |
| ihr | stolcht | an |
| sie | stolchen | an |
Perfect
| ich | habe | angestolchen |
| du | hast | angestolchen |
| er | hat | angestolchen |
| wir | haben | angestolchen |
| ihr | habt | angestolchen |
| sie | haben | angestolchen |
Pluperf.
| ich | hatte | angestolchen |
| du | hattest | angestolchen |
| er | hatte | angestolchen |
| wir | hatten | angestolchen |
| ihr | hattet | angestolchen |
| sie | hatten | angestolchen |
Future I
| ich | werde | anstacheln |
| du | wirst | anstacheln |
| er | wird | anstacheln |
| wir | werden | anstacheln |
| ihr | werdet | anstacheln |
| sie | werden | anstacheln |
Future Perfect
| ich | werde | angestolchen | haben |
| du | wirst | angestolchen | haben |
| er | wird | angestolchen | haben |
| wir | werden | angestolchen | haben |
| ihr | werdet | angestolchen | haben |
| sie | werden | angestolchen | haben |
⁵ Only in colloquial use
Subjunctive
The conjugation in the subjunctive I and II and in the present tense, past tense, perfect, pluperfect and future tense for the verb anstacheln (unr)
Present Subj.
| ich | stach(e)le | an |
| du | stachelst | an |
| er | stach(e)le | an |
| wir | stacheln | an |
| ihr | stachelt | an |
| sie | stacheln | an |
Imperf. Subj.
| ich | stölche | an |
| du | stölchest | an |
| er | stölche | an |
| wir | stölchen | an |
| ihr | stölchet | an |
| sie | stölchen | an |
Perf. Subj.
| ich | habe | angestolchen |
| du | habest | angestolchen |
| er | habe | angestolchen |
| wir | haben | angestolchen |
| ihr | habet | angestolchen |
| sie | haben | angestolchen |
Pluperf. Subj.
| ich | hätte | angestolchen |
| du | hättest | angestolchen |
| er | hätte | angestolchen |
| wir | hätten | angestolchen |
| ihr | hättet | angestolchen |
| sie | hätten | angestolchen |
Future Subj.
| ich | werde | anstacheln |
| du | werdest | anstacheln |
| er | werde | anstacheln |
| wir | werden | anstacheln |
| ihr | werdet | anstacheln |
| sie | werden | anstacheln |
Fut. Perf. Subj.
| ich | werde | angestolchen | haben |
| du | werdest | angestolchen | haben |
| er | werde | angestolchen | haben |
| wir | werden | angestolchen | haben |
| ihr | werdet | angestolchen | haben |
| sie | werden | angestolchen | haben |
Conditional (würde)
Forms of the subjunctive II conjugated with "würde"
Subjunctive II
| ich | würde | anstacheln |
| du | würdest | anstacheln |
| er | würde | anstacheln |
| wir | würden | anstacheln |
| ihr | würdet | anstacheln |
| sie | würden | anstacheln |
Past Cond.
| ich | würde | angestolchen | haben |
| du | würdest | angestolchen | haben |
| er | würde | angestolchen | haben |
| wir | würden | angestolchen | haben |
| ihr | würdet | angestolchen | haben |
| sie | würden | angestolchen | haben |
Imperative
The forms of conjugation in the imperative Active present for the verb anstacheln (unr)
Present
| stilch(e) | (du) | an |
| stacheln | wir | an |
| stachelt | (ihr) | an |
| stacheln | Sie | an |
Infinitive/Participle
The infinite forms participle and infinitive (with 'zu') in Active for anstacheln (unr)
Infinitive I
| anstacheln |
| anzustacheln |
Infinitive II
| angestolchen haben |
| angestolchen zu haben |
Participle I
| anstachelnd |
Participle II
| angestolchen |
Dictionaries
All translation dictionaries